تاک علفی خزنده، خیار Cucumis Sativus متعلق به خانواده خربزه یا کدو تنبل Cucurbitaceae است. خیار به عنوان سبزی مصرف می شود، در حالی که ترشی های تجاری متعلق به همان گونه Cucumis sativus به عنوان چاشنی مصرف می شود.
تاریخچه گیاه خیار
این گیاه به طور خود به خود در پای هیمالیا ظاهر می شد، برای اولین بار در 3000 سال پیش در هند اهلی شده بود. خیار در مصر باستان نیز کشت می شد که در تجارت خیارشور نیز مورد توجه قرار میگرفت، جایی که عبرانیان در طول اسارت خود آن را کشف کردند و سه بار در عهد عتیق ظاهر شد. این بخشی از غذاهای یونان باستان با نام سیکووس و همچنین از غذاهای رومی بود. به گفته پلینی بزرگ، امپراتوران تیبریوس و آگوستوس حریص بودند و آنها را در گلخانه ها پرورش می دادند.
مشخصات ظاهری خیار
گیاه انگور یکساله و خزنده، با ساقه های در هم تنیده با پیچک و کرک های سفت، می تواند تا 5 متر گسترش یابد. برگ های آن با لوب های کم عمق و شبکه ای نیز با موهای خاردار پوشیده شده است. گلهای زرد کوچک در تابستان ظاهر می شوند. خیارها بسته به نوع توت های استوانه ای یا کروی هستند. بهترین خیارهای شناخته شده دراز یا نیمه بلند هستند، اما می توان خیارهای اصلی تری مانند خیار لیمویی که زرد و تخم مرغی کوچک است، ریچموند ریور لانگ کیپر، خیار استوانه ای با پوست قهوه ای خالدار و خیار خالدار پیدا کرد. آنتیل که گونه ای کوچک تخم مرغی و خزدار است.
در زمان رومیان، این سبزی اندازه کوچکی داشت و معمولاً با عسل یا شراب شیرین مصرف می‌شد که نشان می دهد انواع آن تلخ‌تر از انواع کنونی است. خیار بدون شک یکی از سبزیجاتی است که دارای بالاترین میزان آب (بیش از 95 درصد) است، بنابراین تابستان به دلیل خواص آبرسانی که دارد زمان ایده آلی برای خوردن آن است.
تولید سالانه خیار
مجموع تولید سالانه خیار در حال حاضر 58 میلیون تن تخمین زده می شود که 41 میلیون آن در چین است و این کشور را به بزرگترین تولید کننده جهان تبدیل می کند که در صادرات خیارشور نیز فعال است. پس از آن ایران با 1.8 میلیون تن و ترکیه با 1.7 میلیون تن در رده های بعدی قرار دارند و در اروپا سالانه 2.4 میلیون تن خیار و خیارشور برداشت می شود که تولیدکنندگان اصلی آن اسپانیا، هلند و لهستان هستند. فرانسه با برداشت 130000 تن در رتبه چهارم این رتبه بندی قرار دارد که عمدتاً در Pays de la Loire با 18٪، در Provence-Alpes Côte-d’Azur با 13٪ و در مناطق مرکزی با 12٪ تولید می شود. این هشتمین سبزی مورد علاقه فرانسوی ها است که تقریباً 1.3 کیلوگرم خریداری می نمایند به ازای هر نفر در سال.
