در میان میوه های پاییزی، انار شیرین امروز شایسته توجه ویژه است. میوه Punica granatum، گونه ای از خانواده Lythraceae، منشأ بسیار باستانی دارد و در هند، قفقاز، ایران و نواحی مدیترانه کشت می شود.
انار که با طعم بسیار شیرین و شکل خاص آن مشخص می شود، نه تنها بسیار خوب است، بلکه فواید بسیاری نیز به همراه دارد. شکل انار در واقع شبیه به شکل سیب است، اما دانه های متعدد درون آن با طعم ترش به نام آریل است. نام انار به درستی به معنای درخت است، میوه آن را انار می گویند.
از نظر کالری، 100 گرم انار 50 تا 60 کیلو کالری دارد. انار از 80 درصد آب تشکیل شده است: بقیه از 13 درصد قند، 3 تا 4 درصد فیبر، 1 درصد پروتئین و 0.5 تا 1 درصد چربی تشکیل شده است.
همچنین سرشار از ویتامین های A، C است. همچنین منبع مواد معدنی مهمی مانند پتاسیم و فسفر است، همچنین حاوی مقادیر کمتری منیزیم است. آهن، روی، منگنز و مس.
در انار مقادیر زیادی آنتی اکسیدان، ویتامین C و پروویتامین A وجود دارد، اما مهمتر از همه پلی فنول ها وجود دارد که اثرات محافظتی آنها در جلوگیری از استرس اکسیداتیو است.
به لطف این مواد، انار را می توان میوه ای ایده آل برای گنجاندن در رژیم غذایی برای جلوگیری از آسیب شناسی های موثر بر سیستم قلبی عروقی، تومورها و آسیب شناسی های عصبی در نظر گرفت.
انار همچنین یک منبع عالی از فیبرهای محلول و نامحلول است که آن را به “غذای عالی” برای میکروبیوتای روده ما و همچنین کاهش کلسترول خون تبدیل می کند. وجود اسید الاژیک همچنین باعث می شود که در صورت اسهال از آن به عنوان قابض استفاده شود.
در زمان های قدیم از انار برای آرام کردن سوزش سر دل و همچنین به عنوان یک داروی مقوی جنسی استفاده می شد. مواد موجود در آن فواید مختلفی برای بدن دارند. در واقع انار دارای خواص زیر است:
● ورمیفیوژ و ضد کرم ضد انگل های روده.
● ضد اسهال؛
● ضد ترومبوز، ضد آلرژی، محافظ عروق و محافظ گوارش.
● آنتی اکسیدان ها
● داروهای ضد انعقاد.
در نتیجه، انار به دلیل نقش اسید الاژیک در جلوگیری از تخریب کلاژن، یک متحد مفید در پیشگیری از تصلب شرایین، بیماری‌های قلبی عروقی، آلزایمر و همچنین میوه‌ای «ضد پیری پوست» است.
