1795: اجاق‌های چدنی ده‌ها سال بود که وجود داشتند، اما نسخه‌ای که توسط کنت رامفورد اختراع شد (که همچنین اولین آشپزخونه را تأسیس کرد) در پایان قرن هجدهم محبوبیت خاصی داشت.
این یک منبع آتش داشت، اما می‌توان دما را به صورت جداگانه برای چندین گلدان به طور همزمان تنظیم کرد، همه در حین گرم کردن اتاق نیز.
بزرگترین ایراد آن این بود که برای آشپزخانه های خانگی بسیار بزرگ بود.
1834: بر اساس گزارش موزه گاز، در لستر، انگلستان، اولین استفاده ثبت شده از گاز برای پخت و پز توسط یک موراوی به نام زاخائوس وینزلر در سال 1802 بود.
اما سه دهه دیگر طول کشید تا اولین اجاق گاز تولید تجاری، طراحی شده توسط انگلیسی جیمز شارپ وارد بازار شود.
اجاق گاز اخوان در اواخر آن قرن به دلیل تنظیم آسان‌تر و نیاز به نگهداری کمتر از اجاق‌های چوبی یا زغال‌سنگ محبوب شدند.
1892: مدت زیادی از معرفی برق خانگی نگذشته بود که اجاق های برقی مورد استفاده قرار گرفتند.
یکی از مدل‌های اولیه توسط توماس آهرن، مالک شرکت برق کانادایی، تولید شد که بازاریابی هوشمندانه‌اش شامل یک وعده غذایی نمایشی بود که در هتل ویندزور اتاوا در سال 1892 کاملاً با برق تهیه شده بود.
1946: یکی از مهندسان شرکت ریتون، پرسی لبارون اسپنسر، در حال تحقیق بر روی مگنترون های تولید کننده امواج مایکروویو بود که متوجه شد آب نبات موجود در جیبش ذوب شده است.
او بیشتر با تشعشعات مایکروویو آزمایش کرد و متوجه شد که می‌تواند غذا را سریع‌تر از اعمال گرما بپزد. هشت سال بعد، این شرکت اولین اجاق مایکروویو تجاری خود را تولید کرد.
بخش آمانا اولین نسخه داخلی آن را در سال 1967 منتشر کرد.
قیمت بالا و ترس (بی اساس) در مورد تشعشع به این معنی بود که حداقل یک دهه دیگر طول می کشد تا این لوازم محبوب شوند. امروزه آنها تقریباً در همه خانه های آمریکایی ثابت هستند.
