قارچ، غذایی که اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد، هزاران سال است که خورده شده و به عنوان دارو استفاده می شود. پزشکان طب سنتی و عامیانه قارچ‌های زنگوله‌شکل را به‌خاطر خواص درمانی و پاک‌کنندگی‌شان می‌ستایند.
همه انواع قارچ ها کالری و چربی کمی دارند و حاوی مقادیر کمی فیبر و مواد مغذی مختلف هستند.
قارچ دکمه ای در عراق بسیار پر طرفدار می باشد و مشتریان زیادی خواهان این محصول مفید هستند.
شاید خواص جالب‌تر قارچ‌ها مواد گیاهی غیرمغذی آنها باشد – پلی‌ساکاریدها، ایندول‌ها، پلی فنول‌ها و کاروتنوئیدها که در آنها مطالعات سلولی و حیوانی اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی را نشان داده‌اند.
[1] همچنین سرآشپزها به دلیل وجود اسید آمینه ای به نام گلوتامات که در گوشت ها، ماهی، پنیرها و سوپ های در حال جوشیدن نیز یافت می شود، توسط سرآشپزها به دلیل توانایی آنها در ایجاد طعم های غنی خوش طعم به نام اومامی شناخته می شوند.
قارچ اگرچه یک سبزی محسوب می شود، اما نه غذای گیاهی است و نه حیوانی. آنها نوعی قارچ هستند که حاوی ماده ای به نام ارگوسترول است که ساختاری مشابه کلسترول در حیوانات دارد. ارگوسترول می تواند با قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش به ویتامین D تبدیل شود. قارچ ها از نظر ظاهری با بیش از 10000 نوع شناخته شده متفاوت هستند، اما به طور کلی آنها را با ساقه، کلاهک گرد گوشتی و آبشش های زیر کلاه متمایز می کنند. چین و ایالات متحده در میان پنج تولیدکننده برتر قارچ در سراسر جهان هستند.
قارچ های خوراکی مانند maitake و shiitake نیز در طول تاریخ به عنوان دارو مورد استفاده قرار گرفته اند. سایر قارچ‌هایی که خوردن آنها خیلی سخت است، صرفاً برای مقاصد دارویی مانند ریشی استفاده شده‌اند. مواد شیمیایی گیاهی و اجزای موجود در قارچ ممکن است اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی داشته باشند، اما مکانیسم دقیق آن هنوز نامشخص است و حوزه تحقیقات فعال است. [4] مطالعات حیوانی و سلولی نشان می‌دهد که قارچ‌ها می‌توانند فعالیت سلول‌های ایمنی، ماکروفاژها و رادیکال‌های آزاد را تحریک کنند که می‌توانند رشد و گسترش سلول‌های تومور را متوقف کنند و باعث مرگ سلول‌های تومور موجود شوند. [5] اعتقاد بر این است که پلی ساکاریدهای مختلف موجود در قارچ از جمله بتا گلوکان ها این خواص مبارزه با سرطان را اعمال می کنند. [4،6]
