شاید همه ندانند که فرش برای نیازهای کاربردی و غیر زینتی متولد شده است.
یعنی عایق کف چادرهای عشایر کوچ نشین از سرما و رطوبت بوده است. با این حال، خیلی سریع فرش نیز به یک عنصر معتبر تبدیل شده است.
در واقع، مردان به زودی شروع به استفاده از آن برای تزئین خانه ها و معابد کردند.
فرش 9 متری نایین که فعلا قدیمی ترین آن پازیریک معروف است.
رودنکو و گرینزانوف روس ها در حفاری در سال 1949 در سیبری در کوه های آلتای، نزدیک مغولستان پیدا کردند.
محل کشف این فرش را نامگذاری کرده است. شرایط شدید منطقه حفاظت از آن را تضمین می کرد.
آنها او را در داخل قبری پیدا کردند که در زمین حفر شده بود.
مقبره ای که به احتمال زیاد جسد یک رهبر سکاها، جمعیت کوچ نشین استپ های اوراسیا را در خود جای داده است. فرش روی گاری و بقایای اسب و اشیاء دیگر نیز پیدا شد.
همه اینها نشان دهنده تجهیزات تشییع جنازه سکاها بود که با تشریفات خام و خونین همراه بود.
این فرش اکنون در موزه دولتی ارمیتاژ نگهداری می شودسن پترزبورگ روسیه با توجه به مطالعات انجام شده با کربن 14، قدمت آن به قرن 5 قبل از میلاد می رسد، اما منشأ آن نامشخص است. برای برخی، فرش توسط خود سکاها بافته شده است.
برخی دیگر نقش‌های موجود در زمینه و لبه‌های فرش را با نقش برجسته‌های خرابه‌های ایرانی باستانی تخت جمشید مرتبط می‌دانند. برخی دیگر منشا آن را ارمنستان می دانند.
در هر صورت، طراحی ها و پیچیدگی های فنی پازیریک بلافاصله نشان می دهد که این نمی تواند اولین بار باشد. اما می‌توانستیم پس از سال‌ها به چنین فرآیندهایی برسیم.
بنابراین این یافته حاصل تجربه و تکامل در هنر فرش آفرینی است. بنابراین نشان دهنده نشانه ای انکارناپذیر از منشأ حتی باستانی آنها است.
