شرایط رشد و تکثیر خیار

خیار، Cucumis sativus، یک گیاه فصل گرم، تاک و یکساله از خانواده Cucurbitaceae است که برای میوه‌های خوراکی خیار رشد می‌کند. گیاه خیار نوعی انگور پهن با برگ‌های درشت و پیچک‌های پیچ‌دار است. این گیاه ممکن است دارای 4 یا 5 ساقه اصلی باشد که شاخه های آن از آن منشعب می شوند. برگ های گیاه به طور متناوب روی انگورها چیده شده و دارای 3 تا 7 لوب نوک تیز و کرکدار است. گیاه خیار گل های زرد رنگی به قطر 4 سانتی متر (1.6 اینچ) تولید می کند. میوه خیار از نظر شکل متفاوت است، اما به طور کلی یک استوانه منحنی است که در دو انتها گرد است که می تواند به طول 10 سانتی متر (3.9 اینچ) به 60 سانتی متر (24 اینچ) برسد. بوته‌های خیار گیاهانی یکساله هستند و تنها در یک فصل رشد زنده می‌مانند و طول تاک‌ها به 5 متر (16.4 فوت) می‌رسد. خیار را می‌توان به عنوان غورباغه نیز نام برد و از دامنه‌های هیمالیا، احتمالاً در هند، سرچشمه می‌گیرد.

شرایط تکثیر

نیازهای اولیه خیارها که در تجارت خیارشور نیز مورد توجه قرار می گیرد برای رشد بهینه به شرایط گرم و خشک نیاز دارند، هم روزهای گرم و هم شب های گرم را ترجیح می دهند و در دمای 30 درجه سانتی گراد (86 درجه فارنهایت) بهترین رشد را دارند. اگر خیار در خاکی حاصلخیز، با زهکشی خوب، غنی از مواد آلی و با pH بین 6.5 تا 7.5 رشد کند، بهترین محصول را خواهد داشت.

خیار به سرما بسیار حساس است و باید در آفتاب کامل کاشته شود و به دلیل سیستم ریشه کم عمقی که دارد، رطوبت کافی در خاک فراهم شود. انواع خیار یکی از بزرگترین ملاحظات هنگام انتخاب نوع خیار این است که آیا خیار به گرده افشانی نیاز دارد یا خیر. بسیاری از گونه های جدیدتر خیار ژینوسی هستند، به این معنی که آنها فقط یا بیشتر گل های ماده تولید می کنند. برخی از واریته‌های ژینوسیوس نیاز به گرده‌افشانی با گل‌های نر دارند، در این صورت نسبتی از دانه‌های موجود در بسته گیاهان گرده‌افشان هستند که گل‌های نر را تولید می‌کنند. برخی از واریته‌های ژینوسیوس پارتنوکارپیک هستند، به این معنی که برای تولید میوه نیازی به گیاهان نر ندارند.

این گونه ها برای رشد در گلخانه توصیه می شوند زیرا نیازی به حضور گرده افشان حشرات ندارند. کاشت بذر کاشت مستقیم روش ارجح برای کاشت خیار است زیرا به خوبی پیوند نمی زند. بذرها را باید بعد از آخرین یخبندانها و زمانی که خاک تا حداقل 15.6 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) گرم شد، کاشت. بذرها را به عمق 1.3 تا 2.5 سانتی متر (0.5 تا 1.0 اینچ) بکارید و پس از جوانه زدن به فاصله حداقل 30 سانتی متر (12 اینچ) بین بوته ها نازک می شوند. همچنین می توان خیارها را روی تپه ها یا تپه های خاک بذر کرد تا خاک گرم و زهکشی بهتری داشته باشد.

صادرات خیارشور

در این مثال، بذرها باید در گروه‌های 4 تا 6 بذری روی تپه‌ها کاشته شوند، و بین هر گروه در همه جهات 1.2 متر (4 فوت) در نظر گرفته شود. پس از سبز شدن، نهال ها را به 1 یا 2 بوته در هر تپه نازک کنید. دانه های خیار بسته به دمای خاک باید در 4 تا 13 روز جوانه بزنند. مراقبت و نگهداری عمومی انگورهای خیار گسترده هستند و به فضای زیادی برای رشد نیاز دارند. انگورها را می توان برای رشد بر روی داربست یا حصار آموزش داد. ارائه انواع بدون آروغ با پشتیبانی عمودی به میوه ها اجازه می دهد تا شل آویزان شوند و مستقیم رشد کنند. خیار همچنین نیاز به تامین مداوم آب دارد و در جاهایی که از آبیاری قطره‌ای استفاده نمی‌شود، گیاهان باید هفته‌ای یک‌بار آبیاری عمیق شوند و حداقل یک اینچ آب تامین شود. آبیاری کم عمق یا آبیاری کمتر باعث کاهش عملکرد میوه می شود. از مالچ می توان برای حفظ رطوبت خاک استفاده کرد و مالچ پلاستیکی سیاه مزیت گرم کردن خاک را دارد. برداشت خیار که به میتواند به صورت خیار شور ریز ساده تهیه شود باید زمانی از گیاه برداشت شود که هنوز بالغ و سبز رنگ است.

قیمت خرید خیارشور صنعتی

میوه های بالغ زرد هستند و گوشت آن اغلب با دانه های چوبی سخت است. اندازه خیار در زمان برداشت بستگی به تنوع خیار در حال رشد و استفاده از آن دارد که در فروش عمده خیارشور مورد توجه است. خیارهای ترشی معمولاً زمانی چیده می شوند که کمتر از 5 سانتی متر (2 اینچ) طول داشته باشند، در حالی که خیارهای بدون آروغ برای برش دادن باید به قطر تقریباً 4 سانتی متر (~ 1.5 اینچ) برسند. مهم است که میوه های نزدیک به بلوغ را حذف کنید تا اطمینان حاصل شود که گیاه مولد باقی می ماند. رشد سریع آنها به این معنی است که ممکن است خیارها هر چند روز یکبار نیاز به برداشت داشته باشند.