جوراب شلواری در مصر باستان وجود داشته است. البته، از روزهایی که آنها فقط یک سوء تفاهم زشت بودند تا دوران پیچیده امروزی، جوراب شلواری یک تکامل کامل را پشت سر گذاشته است. اولین رونق در قرن شانزدهم زمانی که ماشین بافندگی اختراع شد به وجود آمد.
و در آغاز قرن بیستم نایلون و کاپرون اختراع شد و پس از آن محبوبیت جوراب شلواری سر به فلک کشید. پس از جنگ جهانی دوم، همسر باردار یکی از آلن گنت، که با کمربند و جوراب‌های ساق بلند احساس ناراحتی می‌کرد، جوراب شلواری تمام قد با کمر کش دار، پاشنه‌های تقویت‌شده و کمربند اختراع کرد.
برای گرمتر شدن جوراب شلواری پنتی تراکم 200 علاوه بر نایلون و کاپرون، نخ ها را با الیاف پنبه یا پشم در هم می بندند و برای زیباتر شدن و کشسانی آن ها به صورت مارپیچی تابیده شده و بافت سه بعدی زیبایی به دست می آید. از نظر خواص آنها شبیه به کاپرون و از نظر کیفیت حرارتی – از مواد طبیعی است.
امروز می توانید انواع زیادی از جوراب شلواری را بشمارید:
جوراب شلواری تنگ؛
نیمه شفاف؛
جوراب شلواری اصلاحی؛
جوراب شلواری رنگی؛
جوراب شلواری مخصوص ورزش;
جوراب شلواری با مات؛
جوراب شلواری توری ماهی
اما جالب ترین چیز این است که فرانسوی ها نوعی واحد برای اندازه گیری جوراب شلواری اختراع کردند – دن. یعنی هر دختری که به خودش احترام می گذارد می داند که جوراب شلواری 20 دنیر شفاف است و جوراب شلواری 100 دنیر متراکم است.
فرانسوی های متفکر، برای اینکه خسته نشوند و ضخامت جوراب شلواری را اندازه نگیرند، برای آنها یک نام تراکم ارائه کردند. یعنی در واقع دِن وزن نخ است، پس هر چه نخ ضخیم تر باشد، گودال بیشتری دارد.
نازک (10-15 DEN) این نوع جوراب شلواری برای هوای گرم طراحی شده است. مانند بسیار نازک، تقریباً برای چشم نامرئی خواهند بود.
از آنها معمولاً در تابستان و ترجیحاً با لباس های رنگ روشن استفاده می شود. متوسط (20-40 DEN) این نوع جوراب شلواری بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد و هم برای فصل خنک تابستان و هم برای فصل بهار و پاییز مناسب است.
بازار مدرن مجموعه عظیمی از جوراب شلواری با این تراکم را ارائه می دهد: در قفسه های فروشگاه می توانید مدل هایی از همه رنگ های رنگین کمان، مات و براق و همچنین با الگوهای مختلف پیدا کنید. جوراب شلواری 20 DEN برای موقعیت های کاری و رسمی مناسب است. جوراب شلواری متراکم (50-200 DEN) برای استفاده در دوره های سرد مناسب است.
