با خوردن انجیر خشک دیگر نیاز به ورزش ندارید!

انجیر خشک، چنار، انجیر معمولی است که با درمان های شیمیایی در آفتاب خشک می شود.

در کشور ما به‌ویژه در کارخانه‌های جنوب ایتالیا و توسکانی به همراه انجیر خشک Carmignano به مقدار زیاد تولید می‌شوند.

تولید انجیر خشک فرآیندهای مختلفی را دنبال می کند.

چیزی که بدون تغییر می ماند خشک شدن آب است که باید 30 یا 35 درصد باشد تا خوب بودن یا نبودن میوه خشک ثابت شود.

در ایتالیا هنوز از روش های سنتی خشک کردن استفاده می شود.

اینها شامل استفاده از مواد شیمیایی نیست، بلکه قرار گرفتن در معرض طبیعی در معرض نور خورشید است.

در این منطقه، در واقع، انجیر را روی تخته های چوبی که در بیرون مانده است، قرار می دهند. گاهی اوقات آنها را با توری سفید می پوشانند و زیر سایه بان قرار می دهند تا از خیس شدن میوه توسط قطرات شبنم و کند شدن روند خشک شدن جلوگیری شود.

وقتی تمام رطوبت خود را از دست می دهند و شیرین می شوند، در تنور هیزمی می گذارند.

پس از طلایی شدن، نگهداری می شوند تا در زمستان به بازار عرضه شوند.

آن ها را به صورت ساده و یا از وسط به همراه بادام یا گردو می خورند.

، کمپوت های عالی درست می کنند. آنها به خوبی با پودینگ برنج یا خامه وانیلی هماهنگ می شوند.

در آشپزخانه، انجیر خشک یک میان وعده یا غذای تصفیه شده برای شام و ناهار زمستانی است.

آنها به ویژه در تعطیلات کریسمس روی میزها حضور دارند و پس از ضیافت های مجلل این روزهای خاص با دوستان و اقوام به اشتراک گذاشته می شوند.

از جمله معروف ترین دستور العمل های مبتنی بر انجیر خشک می توان به بیسکویت با انجیر و بادام خشک و بیجنته با میوه های خشک اشاره کرد.

دسرهای خوشمزه برای لذت بردن برای دسر یا صبحانه برای بیداری فوق العاده.

انواع: Dottato، Pissalutto و Brogiotto. در ترکیه استفاده از انجیر ازمیر مرسوم است.