تشک‌های طبی که سطوح درمانی نیز نامیده می‌شوند، برای کاربرانی طراحی شده‌اند که دارای تحرک کم، بیماری مزمن، ناتوانی، پیری هستند، یا افرادی که مدت طولانی را در رختخواب می‌گذرانند، مانند افرادی که پس از جراحی یا جراحت بهبود می‌یابند.
بسیاری از تشک های طبی برای پیشگیری و تسکین درد ناشی از زخم فشاری/زخم بستر و سایر شرایطی که در اثر استفاده از تشک های سنتی ایجاد می شود، طراحی شده اند.
فوم تشک طبی برای پیشگیری یا درمان طراحی شده اند و ممکن است از فوم، فنر داخلی، هوا، ژل یا ترکیبی از این سیستم ها ساخته شوند.
آنها همچنین به عنوان تشک های کاهش فشار، تشک های توزیع مجدد فشار، سطوح درمانی، سطوح حمایتی درمانی، تشک های درمانی، تشک های دارویی، تشک های بیمارستانی، تشک های تخت بیمارستانی، تشک های فوم، تشک های بادی طبی، تشک های مراقبت های بهداشتی، تشک های مراقبت های بهداشتی شناخته می شوند.
زخم های فشاری آسیب های موضعی به پوست و/یا بافت زیرین هستند.
آنها همچنین به عنوان زخم بستر، زخم بستر، زخم فشاری، جراحات فشاری، زخم بستر، یا زخم های پوستی شناخته می شوند.
زخم بستر معمولا در بیمارانی رخ می دهد که زمان زیادی را در رختخواب می گذرانند.
آنها اغلب در مناطقی از پوست که مستعد کمبود جریان خون و فشار طولانی مدت، گرما/رطوبت، برش، اصطکاک یا عوامل متعدد هستند یافت می شوند.
صدمات ناشی از فشار نیز ممکن است به دلیل فشار ناشی از یک وسیله پزشکی یا جسم دیگر رخ دهد.
آنها روی برجستگی های استخوانی از جمله پاشنه پا، ساکروم/دنباله (دنباله)، باسن، آرنج و گوش شایع هستند.
شایع ترین محل آسیب های فشاری استخوان دنبالچه و پاشنه پا هستند.
4 مرحله زخم فشاری وجود دارد. مرحله 1 زخم فشاری فقط لایه بالایی پوست را تحت تاثیر قرار می دهد.
زخم های فشاری مرحله 2 زیر سطح پوست شکسته می شوند و ممکن است به صورت زخم یا تاول باز ظاهر شوند.
زخم بستر مرحله 3 از لایه دوم پوست به بافت چربی می گذرد و ممکن است علائم عفونت را نشان دهد.
زخم های فشاری مرحله 4 بیشترین آسیب را دارند و ممکن است ماهیچه ها، رباط ها، استخوان یا سایر ساختارهای حمایت کننده مانند تاندون ها و کپسول های مفصلی را تحت تاثیر قرار دهند.
تشک های طبی می توانند به پیشگیری و درمان زخم های فشاری کمک کنند.
انواع مختلفی از تشک ها برای مراحل مختلف زخم فشاری طراحی شده اند.
