اگر مشتاق شروع یا رشد باغ خود هستید، تصمیمات مختلفی برای گرفتن دارید.
چه سبزیجات و میوه هایی را می خواهید پرورش دهید، چه نوع گل هایی در فضای شما به نظر می رسد، چه طرح هایی را می خواهید اجرا کنید و چه نوع مبلمان باغی را انتخاب می کنید.
خاک یک اصطلاح گسترده است که توسط افراد مختلف به روش های مختلف استفاده می شود.
بسیاری از مردم خاک باغچه رشت را به عنوان ماده سست تحکیم نشده (بدون احتساب سنگ) تعریف می کنند که گوشته بیرونی زمین را می پوشاند.
این شامل خاک رس دریاچه، رسوبات سیلتی، تپه های شنی، گل و لای مصب، و خاک رس تخته سنگ است، فقط به نام چند زمین مختلف.
با این حال، برای بیشتر باغداران و کشاورزان، اصطلاح خاک برای اشاره به 40 سانتی متر بالای زمین که در آن بذر می کارید و سبزیجات را از آن برداشت می کنید، استفاده می شود.
با این حال، از دیدگاه علمی، خاک معمولاً به عمق 1.5 تا 2 متری زیر سطح اشاره دارد.
برای اهداف باغ خود، احتمالاً بیشتر به خاک سطحی علاقه دارید.
این ماده شکننده نزدیک به سطح است که باعث می شود انگشتان شما کثیف به نظر برسند.
معمولاً از ذرات معدنی، ماسه، خاک رس، سنگ های کوچک و مواد آلی باقی مانده از گیاهان تجزیه شده تشکیل شده است.
رنگ تیره آن ناشی از لایه هوموسی است، که ماده آلی است که با مایعات روی پوست شما واکنش نشان می دهد و دستان شما را با “کثیفی” لکه دار می کند.
در مخلوط با خاک، شبکه‌ای از ریشه و بسیاری از حشرات کوچک را نیز خواهید دید.
شش نوع خاک اصلی وجود دارد که در باغ خود خواهید یافت.
خاک رسی گاهی اوقات “خاک سنگین” نیز نامیده می شود و در ذرات ریز رسی به وفور یافت می شود که معمولاً بیش از 30 درصد حجم آن است.
در حالی که آنها می توانند چسبنده و مدیریت آنها سخت باشد، این خاک حاصلخیز است که برای رشد سبزیجات و غلات ارزشمند است.
خاک رس های داخل خاک با خشک شدن و خیس شدن منقبض و متورم می شوند و به راحتی می توانند آسیب ببینند و فشرده شوند.
در حالی که خاک رسی در ماه های بهار و تابستان بیشتر طول می کشد تا گرم شود، اما می تواند خشکسالی را به روشی قوی تر از انواع دیگر خاک تحمل کند.
