رنگ ها و رایحه هایی که می توانند شما را به دنیایی افسانه ای و تقریبا جادویی ببرد. بوی آنها شدید، مشخصه، منحصر به فرد است. آنها به غذا و نوشیدنی ها عطر، رنگ، طعم می دهند. می تونی یه وقتایی همه چیزو فراموش کنی جز بوها…
یک رایحه ادویه فلافل جنوبی برای زنده کردن خاطرات به شکل جادویی کافی است. شما به روی آنها می افتید و ناخواسته آنها را “باز می کنید” و همه با هم منفجر می شوند.
فلفل، دارچین، جوز هندی، فلفل دلمه ای، میخک. ادویه هایی که نه یک، بلکه کاربردهای بسیار متفاوتی در آشپزی و شیرینی پزی دارند.
بقراط، پدر علم پزشکی، از آنها برای اهداف درمانی استفاده می کرد. رزماری، ریحان، دارچین، آویشن از معرف ترین گونه ها هستند. بیایید سفری را به دنیای جادویی ادویه ها آغاز کنیم.
ریحان از زمان های قدیم شناخته شده است. در مصر از آن برای مومیایی کردن مردگان استفاده می شد، همانطور که با بقایای گیاه یافت شده در مومیایی های مصر باستان نشان داده شده است.
نام “واسیلیکوس” به یونانی به آن داده شد، زیرا طبق افسانه، در جایی رشد کرد که کنستانتین و مادرش هلن صلیب مقدس را کشف کردند.
در هند همیشه گیاهی مقدس محسوب میشده است، حتی در دادگاهها به ریحان قسم میخوردند. از نظر رومی ها، ریحان گیاه باروری بود و اعتقاد بر این بود که تنها زمانی رشد می کند که توسط یک مادر جوان مجرد مراقبت شود. اسانس ریحان یک ضد اسپاسم قابل توجه است.
جوشانده آن نیز دردهای شکمی را تسکین می دهد. همچنین مقوی و مدر، ضد سرگیجه و میگرن عصبی است. ریحان له شده در بینی در موارد سرماخوردگی کمک می کند.
با شراب خاصیت گوارشی دارد. همچنین به تولید شیر در مادران شیرده کمک می کند. در آشپزی و شیرینی پزی به دلیل عطر و بوی خاصش استفاده می شود.
نوشیدنی: دو شاخه ریحان یا یک قاشق چایخوری خشک شده را برای یک فنجان آب بردارید و حدود 10 دقیقه بجوشانید. این ادویه معروف است که به طور گسترده در آشپزی و شیرینی سازی استفاده می شود.
میخک گلهای خشک شده درخت میخک است و از سال 266 قبل از میلاد در چین استفاده می شود. می توان از آن برای حالت تهوع، استفراغ، سوزش سر دل و تحریک دستگاه گوارش استفاده کرد.