سیر که برای هزاران سال شناخته شده است، پیازی است که به عنوان چاشنی و درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود.
سیر هنوز هم به دلیل خواص فراوانی که بر سلامتی ما دارد و طیف وسیعی از عملکردش امروزه به طور گسترده مورد تحسین قرار می گیرد.
مصرف طولانی مدت سیر عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، وجود آنتی اکسیدان ها می تواند از برخی سرطان ها جلوگیری کند.
سیر تازه ۱۴۰۱ بسیار با کیفیت می باشد.
در برابر عفونت های تنفسی موثر است و مدت و شدت سرماخوردگی را کاهش می دهد.
در بسیاری از کشورها هنوز به طور گسترده به عنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی، ضد میکروبی و ضد انگلی استفاده می شود.
سیر بومی آسیای مرکزی است، در طبیعت در منطقه ای از چین تا هند از طریق مصر و اوکراین یافت می شود.
امروزه سیر “معمول” (Allium sativum) به طور گسترده در سراسر جهان کشت می شود.
سیر وحشی (Allium Ursinum) که سیر وحشی نیز نامیده می شود در آسیا و اروپای مرکزی و تقریباً در تمام فرانسه به جز در منطقه مدیترانه و در جنوب غربی که بسیار نادر است یافت می شود.
از نواحی سایه دار، در زیر درختان استقبال می کند و در خاک های عمیق و مرطوب رشد می کند.
در اولین بازی های المپیک یونان، ورزشکاران برای افزایش ظرفیت استقامتی خود سیر مصرف می کردند.
در طب چینی و هندی سیر را برای تسهیل تنفس و به عنوان ضدسرفه و همچنین برای درمان جذام و هجوم انگلی توصیه می کردند.
ابن سینا در مجموعه خود «کتاب القانون فی الطب» سیر را برای درمان ورم مفاصل، سرفه مزمن، آلودگی انگلی، گزش مار و حشرات، بیماری های زنان و عفونی توصیه کرده است.
در اوایل قرن هجدهم در فرانسه، گورکنان برای محافظت از خود در برابر طاعون، سیر له شده را در شراب می نوشیدند.
در طول دو جنگ جهانی، سربازان سیر را به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده می کردند و برای جلوگیری از قانقاریا، آن را روی زخم ها علیه عفونت ها می گذاشتند.
